En toen was het nacht geweest en het werd licht, de eerste dag van de nieuwe week. Helaas zat een kerkgang er niet in. Almen was nog al een eind verderop, en lopen zag ik niet zitten. Ik scheen de enige te zijn met behoefte om te gaan, dus ging het feest niet door.
In plaats daarvan ontbeten we met elkaar, en niet al te vroeg.
Dus was er ruim de gelegenheid om even buiten te genieten van de vroege morgenstond en zo. Het was nog tamelijk heiig, maar wel droog, gelukkig.

de boerderij frontaalanne en ton vroegbloemborder boerderij

kor jan janpeterjoke en ella

 

taede oreert

Voor het ontbijt werd er koffie gedronken. (Er na ook.)taede gerda hans

taede en gerdanico joke harm ei gerda

Harm bakt eieren, die Gerda wel wil, maar Anne en Gerard vragen zich af waar Abraham de mosterd vandaan haalde...

IJverig cijfert het organiserend comité - zodat niemand te veel hoeft te betalen, en niemand te kort komt. Intussen wordt er geskelterd. Men houdt zich aan de voorwaarden van verhuur: geen botsautootje spelen!

gerard vervoert tineke en janpeterkijk eens hoe hard!goed hè?terug

Gerard trapt uit alle macht om zijn vrachtje te vervoeren, maar is wel opgelucht als hij ze weer kan afleveren bij Hans en Wil, die de Kip-kar aan het inpakken zijn. Na het ontbijt gaan ze weg...

Terwijl ik geniet van de tuin en onverwachte grafsteentjes tegen kom, is Ton het bed nog even ingedoken. Hij was opgestaan met migraine, en daar was maar één remedie voor. Wij ruimden intussen voorzichtig op, haalden de bedden af en brachten de bagage naar beneden.

tot volgend jaar in FrieslandDaar werd onder nog meer koffie met koek besloten dat de volgende bijeenkomst in Friesland zou zijn bij Taede en Wietske in Elahuizen, vlak bij Gaasterland. Zie kaart ;-))  Malden kon ook, maar aangezien Friesland als eerste in stemming werd gebracht, kwam de rest er niet meer aan toe... Nou ja, dat wordt dan 2005, zo de Heer wil en wij leven...

Of we niet nog een beetje gingen wandelen.....

Nou ja, goed dan, maar niet te ver...
Nee, Ma....

En daar gingen we, langzaam, op pad.... Nico zou eerst de wijn nog meenemen voor onderweg, maar zag er uiteindelijk maar van af...

En dus gingen we lopen langs de Eefse beek. De inhoud werd door Jan aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen..

Aan het eind van de weg was een lief oud boerderijtje, maar de weg ging niet verder. Terwijl Tom, Gerda, Tineke, Joke en Nico overleggen, verspieden heel in de verte Harm en Jan Peter de mogelijkheden. Of hadden ze gewoon niet gemerkt dat we achterbleven?

Hoe het ook zij, ze vonden een doorsteek door de bosrand, en een rand van een bietenveld, waar we met moed, beleid en trouw min of meer langs konden zonder te veel natuur plat te trappen. Dat hadden andere bezoekers die nacht al voor ons gedaan.... (Juist, wilde zwijnen!) 

Maar deze boom, rijk begroeid met hop, maakte van deze groep biologen ook een kudde zwijnen. Het ging er behoorlijk wild aan toe, waarbij de mannetjesdieren zich uit de naad werkten om hun vrouwtje te voorzien van het gewenste materiaal... interessant om te zien!  ;-/

hop

Getooid met onrechtmatig verkregen bewijs strompelden we verder, totdat we een vreemde contraptie tegenkwamen. De theorieën vlogen ons om de oren...
Later bleek het een muizenburcht te zijn, die was aangelegd om de vos, waar de boeren in de omgeving nog al last van hebben, daarheen te lokken. De muizen worden gevoerd en blijven daar dus wonen, en de vos heeft een regelmatig belegde boterham, waardoor hij minder snel op de kip van de boer af gaat. Of het werkt? Volgens de jagers-jagersman (met hond en maat) die we later tegen kwamen wel... Verder kwamen we ook boekweit tegen (die witte bloemetjes) en een uitgebloeide wespenorchis. Ella hield het bij hop.

Paarden en het zwarte schaap van de familie, of de familie Zwart-Schaap, kwamen we onderweg ook nog tegen, (niet de beloofde kraaienval).
En daarna een onbeheerd kraampje waar eieren, pompoenen, uien en meer van dat spul te verkrijgen waren. Natuurlijk verkopen ze niets op zondag, maar als mensen iets willen meenemen, en geld in het daarvoor bestemde doosje doen, dan kan toch niemand daar iets aan doen?

.....

Zo kwamen we weer 'thuis' - waar ons soep wachtte en koek en koffie...


Anne heeft eerst wat moeite Ton te volgen, maar kennelijk is het kwartje gevallen... :-)

Vervolgens worden de auto's volgestouwd. En Tineke controleert Harm die de laatste keukencontrole houdt....

Jan Peter was nog een momentje naar de beek gegaan voor waterviolieren en dat soort spul. We gingen nog even dagzeggen!

Gea wilde zo graag via Almen, om te zien hoe dat er uit zag. Dat kon, Nico had er geen enkel probleem mee... Nu kan Ton tenminste zien hoe de Hervormde Bouwval (familiegrapje) ter plaatse er uit zien. (Laat ze het niet horen). En toen bleek er nog meer interessants te zijn in Almen....
Iris Antique Globes bijvoorbeeld. Ze hebben een website, maar ik ben het adres kwijtgeraakt... Nico en Tineke komen er zeker (op) terug.

Daarna gingen we dan toch richting Amersfoort, waar we Jan voor de deur afzetten, en in Driebergen-Zeist zag ik met weemoed nog eenmaal de sticker op de achterkant van Nico's auto.

Hij gaat in october weer naar Indonesië.

Nu, dit was het. Op- en aanmerkingen en vooral aanvullingen zijn hartelijk welkom!

Groetjes

Gea