Dienst op 13-1-2008 in de Lutherse kerk te Heusden Putterstraat 52
Dienst op 13-1-2008 in de Lutherse
kerk te Heusden Putterstraat 52
Organist:
Hans van Rossum
Voorbereiding
(Paaskaars brandt al bij aanvang van de dienst)
Orgelspel
Introïtus: Binnenkomst dienstdoend ouderling,
diaken en predikant
Mededelingen en welkom door de ouderling. Hij eindigt met: Na het aansteken van
de altaarkaarsen zingen wij gezang 378
Ouderling steekt de beide kaarsen op tafel aan en geeft de voorganger een
hand.
Gemeente gaat staan
Introïtuslied: gezang 378 a,m,v,a,m,v,a,a = Lied 214
Wij zijn samengekomen in de naam van de Vader, de
Zoon en de Heilige
Geest
Amen
Moment van Stilte
Bemoediging:
Onze Hulp is in de naam van de Heer
Die Hemel en aarde gemaakt heeft
De Heer zal bij u zijn.
De Heer zal u bewaren
Gemeente gaat zitten
Verootmoediging:
Wij vragen u Heer, vergeef ons al wat
wij misdeden.
En laat ons weer in vrede leven.
Amen
Ontferming en Genadeverkondiging
Laat ons de Heer om ontferming aanroepen, want Zijn barmhartigheid kent geen
grenzen.
Zo lief
had God deze wereld, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder
die in Hem gelooft aan het verderf ontkomt, en eeuwig leven hebben mag!
Dienst van het Woord
Gebed: Heer, die ons noodt tot het luisteren
naar Uw Woord, wil in ons midden zijn met Uw Geest die inzicht en leven geeft,
door Jezus Christus, onze Heer.
Amen.
Lezing uit
het Oude Testament Jesaja 42: 1 – 9 nbv
GodZelf is hier aan het woord. Hij
introduceert Zijn dienaar bij uitstek. En dat is allereerst
Israël, het volk
Gods, Israël, voorzover het voldoet
aan dat beeld dat de Heer hééft van
Zijn dienaar. Daarna, in de tijd, is het Jezus,
deel van dat volk, en vertegenwoordiger van
heel de mensheid. Hij
is degene die ten volle voldoet aan dat beeld. En daarna
komen Zij die Hem daarin volgen. Ook mensen als wij, uit de andere volken. We
lezen hoe God zegt:
1 Hier
is Mijn dienaar, Hem zal Ik steunen,
Hij is Mijn uitverkorene, in Hem vind Ik vreugde,
Ik heb Hem met Mijn Geest vervuld.
Hij zal alle volken het recht
doen kennen.
2 Hij schreeuwt niet,
Hij verheft Zijn stem niet,
Hij roept niet luidkeels in het openbaar;
3 het geknakte riet
breekt Hij niet af,
de kwijnende vlam zal Hij niet
doven.
Het recht zal Hij zuiver
doen kennen.
4 Ongebroken en vol vuur
zal Hij het recht op aarde vestigen;
de eilanden zien naar Zijn onderricht uit.
5 Dit zegt God,
de HEER,
die de hemel heeft geschapen en uitgespannen,
die de aarde heeft uitgehamerd
met alles wat zij voortbrengt,
die de mensen op aarde levensadem
geeft,
en levensgeest aan allen die daar verkeren:
6 In gerechtigheid
heb Ik, de HEER,
Jou geroepen.
Ik zal Je bij de hand nemen en Je behoeden,
Ik neem Je in dienst voor Mijn verbond
met de mensen
en maak Je tot een licht voor alle volken,
7 om blinden
de ogen te openen,
om gevangenen te bevrijden uit de kerker,
wie in het duister zitten
uit de gevangenis.
8 Ik ben de HEER,
dat is Mijn Naam.
Ik deel Mijn majesteit niet met een ander,
noch de lof die Mij toekomt
met een beeld.
9 Wat eertijds werd
voorzegd, is nu vervuld
en Ik kondig jullie nieuwe dingen aan,
nog voor ze ontkiemen zal Ik ze openbaren.
De psalmist roept dan ook tot ons: Juich de Heer toe, heel de aarde, dien de
Heer met vreugde (ps 100:1-2a) Halleluja
Epistellezing
1 Johannes 4: 7-16
Hier gaat het er over hoe we in een geest van oprechte liefde met elkaar en
met God om moeten gaan en zo Gods gebod en diepste wens vervullen. We lezen:
7.
Geliefden, laten we elkaar liefhebben,
want de liefde is uit God,
en ieder die liefheeft is uit God
geboren, en kent God.
8. Wie niet
liefheeft, kent God niet, want God
is liefde.
9. Hierin is Gods
liefde voor ons duidelijk aan het licht
gekomen, dat God Zijn enige Zoon er op
uit gestuurd heeft naar de wereld, opdat we dank
zij Hem zouden léven!
10. Hierin bestaat de liefde… Niet
dat wij van God hielden,
maar dat Hijzelf van ons hield, en Zijn Zoon
er op uitstuurde als zoenoffer
voor onze zonden.
11. Geliefden, als God ons op die manier liefhad,
dan zijn ook wij wel verplicht elkaar lief
te hebben.
12. Niemand heeft ooit God gezien; wanneer we elkaar liefhebben
blijft God in ons en is Zijn liefde
voor ons tot een hoogtepunt gekomen.
13. Hierin weten we dat we in Hem blijven
en Hij in ons, dat Hij ons van
Zijn Geest gegeven heeft.
14. Ja, wij hebben het gezien en zijn er getuige
van dat de Vader de Zoon
erop uitgestuurd heeft als Bevrijder van de wereld.
15. Want mocht iemand in overeenstemming met het geloof belijden
dat Jezus de Zoon van God is, dan blijft God
in hem / haar, en hij / zij in God.
16. En wij hebben de liefde die God
voor ons heeft, leren kennen en vertrouwen. God
is liefde, en wie blijft in de liefde,
blijft in God en God in haar /hem.
Gezang 164 = Lied 519
Gemeente gaat staan
Evangelielezing: Mattheüs 3: 13 – 17 nbv
Hiervoor horen we over Johannes, een profeet,
en achterneef van de Heer, die de mensen oproept: Kom tot inkeer, want
het koninkrijk van de hemel is nabij!’
13 Toen kwam Jezus
vanuit Galilea naar de Jordaan
om door Johannes gedoopt
te worden.
14 Maar Johannes probeerde hem tegen te houden met de woorden: ‘Ik zou
door U gedoopt moeten worden, en dan komt U
naar mij?’
15 Jezus antwoordde: ‘Laat het nu maar gebeuren,
want het is goed dat we op deze manier Gods
gerechtigheid vervullen.’ Toen stemde Johannes
ermee in.
16 Zodra Jezus gedoopt was en uit het water
omhoogkwam, opende
de hemel zich voor Hem en zag Hij hoe de Geest
van God als een duif
op Hem neerdaalde.
17 En uit de hemel klonk een stem: ‘Dit
is Mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde.’
Zalig die het Woord van God horen en er gehoor
aan geven!
Allen: (gezongen):
Gemeente gaat zitten
Laten we God dan danken voor Zijn woorden met het zingen van een loflied: Gezang
169: 1,5,6 = Lied 654
Preek
GENADE ZIJ U EN VREDE
VAN GOD ONZE VADER EN VAN JEZUS CHRISTUS,
ONZE HEER,
DOOR DE HEILIGE GEEST.
Lieve
zusters en broeders in de Heer Jezus.
We hebben net de kersttijd
achter de rug, en in die tijd hangt er bij mij meestal ergens een plakkertje met: Jesus
is the
Reason
of
the Season.
Jezus is de grondslag van de feesttijd
of: de reden voor het feest. Het is al oud, het plakt niet zo goed meer,
dus dit jaar lag het meer op de grond dan ergens anders, maar daar gaat
het nu even niet om. Wel om: Jesus is
the Reason
of the
Season.
Was Jezus niet gekomen, dan hadden we
niets te vieren gehad. De Kersttijd
loopt tot en met Driekoningen, als je alleen kijkt naar het verhaal van het Kerstkind,
maar tot en met Epiphanie, als je de kersttijd betrekt op het heil van de
mens in alle eeuwen. Epiphanie,
u weet dat wel, is: de verschijning ten troon van de
nieuwe koning. En dat
betekent hier: de aankondiging van het zichtbaar aanbreken van Gods koninkrijk op heel de
aarde. Daar heeft vanouds dan ook het accent gelegen in de
kerk. En nog viert heel de Orthodoxe wereld niet het Kerstfeest op
25 december, maar men viert Epiphanie, op 6
januari. Het Kerstfeest
is een uitvinding van na de overwinning van keizer Constantijn, (312)
waarbij deze het Christendom erkende. In 354 werd namelijk bij pauselijk
decreet in Rome 25 december als de officiële geboortedag
van Christus afgekondigd. Dat was een politiek gebeuren, maar het
kwam niet uit de lucht
vallen. Na het jaar 200 was men hier en daar langzamerhand begonnen
na te denken over de geboortedag van de Heer.
Dat resulteerde in een heel scala van diverse
data, ondermeer door de verschillen in zonne- en maanmaanden tussen het
Westen en het Oosten. Aangezien de Paus van
Rome alleen in eigen ogen belangrijker was dan de andere Patriarchen
van de oude wereld, hadden die daar geen boodschap
aan, en bleef de meerderheid Epiphanie vieren als belangrijkste feest. (Een klein
stukje geschiedenis, daar valt natuurlijk veel meer over te
vertellen, maar niet nu.)
Vandaag bevinden we ons precies een week na
Epiphanie. Op de achtste dag van
Epiphanie. En de achtste dag is altijd de dag
van het nieuwe begin, de nieuwe schepping…
Over
een heel nieuw koningschap hebben we
het dus vandaag.
Gods Koningschap onder de mensen. Zichtbaar en tastbaar in Jezus.
En hoe
begint Jezus Zijn koningschap?
Door Zich net als alle andere mensen die van goede wil zijn en God
serieus willen nemen, door Johannes te laten dopen.
Wij zijn geneigd om daar de wenkbrauwen
wat bij op te halen, want voor ons is bij de doop
het accent wel erg komen liggen op zonde
en vergeving. Op het afwassen van de erfzonde,
en het nieuwe begin als herschapen mensen. Dat heeft Jezus
voor ons gevoel niet nodig.
Maar dat was ook maar één aspect van de doop
in de Jordaan, zoals Jezus’
tijdgenoten die hebben ervaren, áls zij die erfzonde al in het vizier hadden.
Voor hen zal de doop allereerst een
belangrijk gebaar geweest zijn.
Een openbaar getuigenis
van hun voornemen te breken met de oude
manier van leven, en om ernst te maken met God
en diens koningschap. Het is een verbintenis.
We kunnen dat vergelijken met mensen die op TV
beloven te stoppen met roken. Ook dat is erg
openbaar. En je zit er dan wel aan vast.
Of met jongeren die in het openbaar beloven om tot hun
huwelijk af te zien van sex.
Je ziet het in de wereld van de bijbel vaker dat mensen een gelofte
doen. Dikwijls gaat dat vergezeld van een uiterlijk teken, zoals
het afknippen van het haar, (Handelingen 21) totdat de belofte vervuld is. En omdat de mens zwak
is, en wel eens iets belooft wat zij of hij niet
waar kan maken, kent de synagoge ook het gebed om vergeving voor
de niet vervulde beloften, dat gebeden
wordt bij de grote Verzoendag en dus voor
het nieuwe jaar: Kol Nidrei, alle geloften.
Een paar jaar geleden hebben we de muziek hier gedraaid met Oudjaar.
Zo heeft de doop een aspect van openbare belijdenis.
Die doop door Johannes,
die oproep om ernst te maken met het koningschap van God, om tot inkeer
te komen, was een grote
beweging, die het hele land in zijn greep had, en ook daarbuiten
opgang maakte. We lezen in Handelingen 18 hoe een zekere Apollos uit Alexandrië
naar Efeze kwam, die wel van Jezus
had gehoord, maar niets wist van een doop
op Diens Naam. Hij kende alleen de doop
van Johannes. Maar díe was voor hem,
en vele anderen, dan ook de voorbereiding geweest voor de weg
van Jezus. Omdat de leefwijze van Jezus
paste bij de leefwijze waartoe Johannes
opriep.
Leef met het oog op Gods koninkrijk. Dat is aanstaande!
Daar gaat het hier om.
En daar komt Jezus. Hij staat daar op
Zijn beurt te wachten, netjes in de rij met de anderen,
om ook gedoopt te worden. Om er van te getuigen
dat Hij God serieus neemt, en Gods geboden wil vervullen, Gods leefwijze
wil volgen, zoals die is vastgelegd in de tien
leefregels voor Israël en de wereld.
Hij zal het inderdaad niet nodig gehad hebben om een zondig verleden af
te zweren, zoals sommigen, omdat
de oriëntatie van hun leven tot dan toe niet gericht was op dat koningschap van
God.
Maar Jezus staat nu op een kruispunt in Zijn
leven.
Er gaan wel dingen grondig veranderen,
want vanaf dit moment is héél Zijn bestaan gericht op het dienen
van God.
Tot nu toe is Hij een maatschappelijk wezen geweest als alle
andere burgers van Israël. Hij heeft gewerkt,
heeft in Zijn vrije tijd gestudeerd op de woorden van God,
Hij heeft gedaan wat er van een vrome Jood
verwacht mocht worden. Hij heeft de leeftijd om grootvader
te zijn, en Hij heeft wellicht Zijn spaargeld opgenomen om de wereld
in te gaan.
Dat klinkt voor ons een beetje bizar voor een man van net in de dertig,
maar als je met 12 – 15 jaar oud genoeg bent om religieus
volwassen genoemd te worden, en om te trouwen, dan kun je met je dertigste
je kleinkinderen verwachten. Mensen werden gemiddeld niet oud. Misschien
was de gemiddelde levensverwachting in
Jezus’ dagen 40 jaar, als je sterk was 60-70,
als je héél erg sterk was 80, lezen we in
de psalm.
Jezus is met pensioen gegaan, kunnen we
stellen.
Hij heeft sociaal gezien Zijn plicht gedaan, en kan nu gaan doen
waar Zijn hart Hem toe roept: Zich helemaal wijden
aan de dienst aan God.
Nu, u kunt u voorstellen, dat je dan behoefte hebt aan een gebaar.
Je wilt laten zien dat je ergens voor staat. Ook voor jezelf.
En dan is daar het moment van de doop.
Een ernstig moment.
Johannes herkent Jezus,
en weet dat hij de Gezalfde Gods
voor zich heeft: de Messias. Wat moet hij
hiermee? Hij is met de situatie verlegen. Ik moet door Jou gedoopt
worden, want Jij staat dichter bij God dan ik, denkt hij...
En moet Jezus wel gedoopt
worden? Waarom heeft God niet gezorgd dat hij een hoorn met zalf
bij zich had die ochtend? Dat zou toch veel gepaster zijn? De Messias,
de Christus in het Grieks, is toch de Gezalfde?
Hoe – hoe moet dat?
Doe nu maar gewoon, zegt Jezus.
En Johannes neemt Jezus bij de hand, en
dompelt Hem onder water.
Ongetwijfeld zal hij er een gebed bij hebben uitgesproken. Een
gebed om ontferming.
Hosanna, ontferm U toch over Hem die komt
in de Naam van God.
En dan gebeurt er iets wonderlijks.
De hemel gaat open, en Jezus hoort
en ziet de bevestiging van Zijn roeping.
Mattheüs schrijft:
Zodra Jezus gedoopt was en uit het water
omhoogkwam, opende
de hemel zich voor Hem en zag Hij hoe de Geest
van God als een duif
op Hem neerdaalde.
17 En uit de hemel klonk een stem: ‘Dit
is Mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde.
Jezus
wordt gezalfd met de Heilige Geest. In feite is de
zalfolie in het hele Oude Testament alleen maar een teken van die
Geest.
El Greco (Domenikos
Theotokopoulos (Δομήνικος
Θεοτοκόπουλος)) heeft dit tafereel een paar maal
geschilderd.
Het ene schilderij dat ik ken bevindt zich in het Prado, het andere
in de kathedraal in Toledo. De duif lijkt steeds de verbinding te
vormen tussen Vader en Zoon. Op het schilderij in het Prado houden
engelen een rode mantel klaar boven het hoofd van
Jezus, terwijl Johannes
Hem doopt met een doopschelp,
zoals in die tijd gebruikelijk, en Hem dus niet onderdompelt
in de Jordaan. Die rode
mantel staat voor de werking van de Heilige Geest,
en verwijst in feite naar de geboorte van de kerk.
Op het schilderij in Toledo is er nog steeds die mantel, nu een beetje
links achter de Heer, maar voor Hem staat een jongeling in datzelfde
rood, die Hem een wit kleed voorhoudt.
Op het eerste schilderij kijkt God de Vader
direct naar beneden, je ziet
Hem als het ware spreken, in het tweede geval kijkt Hij een beetje weg,
en lijkt Hij het contact te laten leggen door de Geest,
die met de duif en de twee rode
vlakken van mantels
als het ware de Heer inpakt in een driehoek van Geest.
Waarom ga ik hier zo uitgebreid op in? Omdat ook de evangeliën subtiele
verschillen hebben in de vertelling van het ene gebeuren. Mattheüs
schrijft: de hemel opende zich voor Hem. Alsof alleen Jezus
dit kan zien. Ook in Marcus ziet Jezus
de hemel openscheuren, en de Geest als een duif neerdalen. Alsof alleen Hij
het kon opmerken. Lucas beschrijft het als een feit
dat algemeen waarneembaar was, en in Johannes
is het de Doper, die de duif ziet, en dan
weet dat hier Degene is die doopt met de Heilige
Geest.
Wat voor Jezus een privé-moment van
bevestiging lijkt, heeft kennelijk een uitstraling voor heel
de wereld.
En dan die Stem… jij
bent Mijn geliefde Zoon, in jou vind Ik vreugde… Gods
stem.
Met een positieve boodschap, toch?
Ja, maar Jezus zal er ook direct het verhaal
van Abraham in herkennen, die met zijn zoon,
zijn enige, geliefde zoon, op weg gaat om te offeren. Het Hebreeuwse woord voor
geliefde dat daar gebruikt is, betekent ook: enige.
Jij bent Mijn enige Zoon hoort Jezus.
En je moet op weg naar je dood.
Dat klinkt er in mee, voor Hem.
Dat is wel even slikken. Ook als
je al dertig bent, en misschien nog maar een paar jaar hebt,
menselijkerwijs.
Jezus weet dat het Zijn roeping is, een roeping die ook omschreven staat in
Jesaja 42. Een roeping waar Hij niet prat op gaat, en waar Hij
niet tegen protesteert.
Een roeping die uiteindelijk licht
in de duisternis zal brengen voor hen blinden, maar vooral voor
hen die gebonden zijn, gevangen zijn, vast
zitten, voor hen die niet vrij zijn om
hun eigen beslissingen te nemen en daar bij te blijven.
Een roeping die ook voor onze oren is
bestemd…
Kijk, daar gaat het Lam Gods, zal Johannes
de volgende dag over Jezus tegen zijn eigen leerlingen zeggen.
En die gaan dan meteen naar Jezus toe, want dáár moeten ze zijn, weten ze.
En wij?
Weten wij wel waar we wezen willen?
Zeggen wij: ja, we bekeren ons, we gaan er iets aan doen, we laten ons dopen
door Johannes, we gaan anders en beter
leven! of volgen we Jezus door een leven
in liefde die zichzelf wegschenkt, die
zichzelf niet zoekt?
Want pas in díe liefde is God ons heel nabij.
Waar de mens gericht is op de ander,
en niet op zichzelf, daar
is ruimte voor God
in ons leven. Daar kan God wonen, werkelijk Zichzelf
wezen, ook in het mensenbestaan. God is in Jezus gekomen om te
dienen. Dat is het hoogtepunt en het wezen van
Gods liefde voor ons, en Hij nodigt ons uit om Hem daarin te volgen, om
daarin mee te gaan. Om er van te getuigen.
Dat vooral.
De lezing uit 1 Johannes 4 is een manifest
van de liefde. We zouden het moeten copiëren
en ergens opplakken, of bij ons dragen, zodat we er steeds
weer, altijd en overal
naar kunnen kijken. Het is de kern van Gods koningschap:
die liefde die geeft, die zorgt,
die dient.
Die liefde, die het niet gaat om zichzelf, ook
niet om het eigen zieleheil, maar die
het gaat om de ander.
Dat koningschap wordt beleden en erkend met Epiphanie.
Laten we ons aan dat koningschap dan ook onderwerpen, en onderdanen
zijn van die Koning van vrede en liefde.
Ieder op onze eigen manier.
Dan zal de wereld steeds beter worden.
Ook hier, in Heusden en omstreken.
Overal waar we leven en waar we samenkomen. En Jezus
is dan de reden van al dat feestelijk samenzijn. Dan is het leven goed.
Amen.
Orgelspel
Antwoordlied: Gezang 375: 1,5,6,7 O, mijn ziele, looft de Here
Dienst van Gebeden en Gaven
Laten we opstaan en ons geloof belijden met onze broeders en zusters uit
Indonesië.
Geloofsbelijdenis (Uit Indonesië)
Ik geloof in God die Liefde is,
En die de aarde
heeft toevertrouwd aan alle mensen
Ik geloof in Jezus Christus
Die gekomen is
Om ons heel te maken
En ons te bevrijden
Van alle onderdrukking.
Ik geloof in de Geest van God
Die werkt in en door allen
Die zich toekeren naar de waarheid.
Ik geloof in een gemeenschap van gelovigen
Die geroepen is tot dienst aan alle mensen.
Ik geloof in de belofte van God,
Dat hij uiteindelijk zal vernietigen
De macht van de zonde
In ons allen
En dat Hij op zal richten
Het rijk van gerechtigheid en vrede
Voor heel de mensheid.
Amen.
Inzameling van de gaven
Alles wat wij hebben , hebben wij van God gekregen,
om door te
geven, om met velen te delen
en er zo van te
genieten.
Ook nu en hier kunnen we gestalte geven aan dat delen: allereest in de collecte
Dankgebed en smeking over de gaven
Heer God, wat wij hebben verdiend, wat wij hebben gekregen, is uit Uw genade.
Daarom kunt U er over beschikken, zoals U kunt beschikken over onze tijd, liefde
en aandacht.
Wijs ons de weg. Om Jezus’ wil… Amen.
Voorbeden
Lieve God, wij danken U voor Uw grote liefde, die ons bestaan wilde delen, die
ons wilde begrijpen van binnenuit en vanuit de ervaringen die wij als mensen
ondergaan. Wij bidden U om Uw Heilige Geest en Haar gaven, opdat wij telkens
weer, en telkens meer in staat zullen zijn om Jezus te volgen op de ware weg ten
leven. Zo bidden wij U:
Heer ontferm u
Machtige
God, wij danken U dat U ons telkens weer toont hoe macht moet worden gebruikt.
Wij bidden U voor alle machtigen, verantwoordelijken, leiders van kerk en
maatschappij, en ook voor onze eigen regering, koningin en synoden, om de
leiding van Uw Heilige Geest en al Haar gaven. Maar ook voor ons zelf, waar ons
handelen gevolgen heeft voor anderen, waar ons leefpatroon, ons kopen en
consumeren, grote consequenties kan hebben voor mensen dichtbij en verweg,
consequenties die wij dikwijls niet goed kunnen overzien, daar bidden we om Uw
leiding in alle dingen.
Zo zingen we:
Lieve God, wij danken U voor deze wereld, die U ons ter beschikking hebt
gesteld, opdat heel Uw schepping daar in vrede en veiligheid samen mag leven
Wij bidden U: help ons verantwoordelijk daarmee om te gaan, opdat onze kinderen
en kindskinderen met dankbaarheid aan ons mogen denken, en zonder verwijten, en
opdat U ons bij de eindafrekening op de schouder kunt kloppen, omdat we deden
wat U van ons mocht verwachten. Help ons daarbij, zo bidden wij:
Voor onze zieken, voor allen die ons ter harte gaan, voor de dingen die wij niet
onder woorden kunnen brengen, vragen wij de Geest om Zelf ons gebed te zijn…
(Stil gebed)
En wij aanbidden en loven en smeken U zoals onze Heer
Jezus het ons heeft geleerd:
Onze Vader in de hemel, laat Uw naam geheiligd worden,
Laat Uw koninkrijk komen en Uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel.
Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben.
Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig
was.
En breng ons niet in beproeving,
maar red ons uit de greep van het kwaad.
doxologie3
Gemeente staat op
Slotlied gezang 479 = lied 978
Uitzending en Zegen
De Heer schenke ons als wij vanhier gaan
de behoedzaamheid van Zijn handen,
de goedheid van
Zijn ogen,
de glimlach
van Zijn mond,
de vastheid van Zijn stappen,
de vrede van
Zijn woorden,
de warmte van
Zijn hart,
het vuur van Zijn
Geest,
de vreugdevolle geheimenis
van Zijn aanwezigheid
opdat
wij Zijn koningschap handen en voeten geven.
Laten
we dan zo gaan naar onze plaats in het bestaan:
De Heer van dood en leven,
de Moeder vol barmhartigheid,
schenkt ons allen
overvloedig genade
en liefde,
om Christus’ sterven en opstanding.
In Zijn dood sterft onze
dood,
in Zijn Geest mogen wij verder leven,
nu en altijd.
Amen.
En dan is er altijd wel ergens koffiedrinken...